W obecnych czasach nie rozpoznano czynnika który jest głównym sprawcą nowotworu jajnika. To co udało się już ustalić to fakt, że sprzyja mu kontakt z substancjami rakotwórczymi i promieniowanie jonizujące. Ryzyko zachorowania na raka jajnika może być uwarunkowane genetycznie, a także służy temu bezdzietność, podeszły wiek, wysoki status socjoekonomiczny, dieta bogata w tłuszcze zwierzęce oraz antykoncepcja hormonalna stosowana ponad 10 lat. Nowotwór jajnika jest jednym z bardzo niebezpieczny, gdyż długo nie daje żadnych objawów lub są one niecharakterystyczne. Głównie na jego atak są narażone kobiety po 55 roku życia, ale badania pokazują, że co dziesiąta pacjentka nie przekroczyła 45 roku życia. Nie oznacza to oczywiście, że panie w młodszym wieku nie mogą zachorować.
Badania pokazują, że ponad 75 proc. Przypadków zachorowania na raka jajnika jest rozpoznawane w wysokim stadium jego zaawansowania. W fazie przyklinicznej nowotwór jest wykrywany najczęściej przez przypadek. Może on się rozwinąć w jednym lub obu jajnikach, a także często daje przerzuty. Jak już zostało wspomniane rak jajnika w początkowym stadium nie daje żadnych objawów. Nieco później może wystąpić pobolewanie brzucha, uczucie pełności czy ucisk w miednicy. W jego dalszym okresie rozwijania się nasila się ból brzucha i uczucie ucisku w miednicy. Pojawia się brak apetytu, mdłości oraz puchlina brzuszna, spowodowana gromadzeniem się płynu przesiękowego w jamie brzusznej. Oprócz tego, że miesiączki stają się nieregularne to pojawia się między nimi krwawienie. Jednak ta ostatnia dolegliwość jest objawem sugerującym inne choroby nowotworowe narządu rodnego np. raka szyjki macicy. Żeby precyzyjnie zdiagnozować raka jajnika lekarz powinien przeprowadzić szczegółowy wywiad, który ma mu przybliżyć przeszłość ginekologiczno-położniczą kobiety i udzielić informacji na temat ewentualnych obciążeń nowotworowych występujących w rodzinie kobiety. Dalej lekarz zleca szereg badań laboratoryjnych, przeprowadza badanie ginekologiczne, USG przepochwowe oraz badanie fizykalne powłok brzucha. Czasem lekarz zleca różne inne badania takie jak zrobienie urografii, tomografii komputerowej, prześwietlenia klatki piersiowej, laparotomii zwiadowczej lub laparoskopii. Podstawową formą leczenia raka jajnika jest operacja, podczas której lekarz stara się usunąć cały guz nowotworowy. W zalezności od stadium nie zawsze po operacji potrzebna jest chemioterapia. W I stadium wystarcza sama operacja, w II po operacji podaje się chemioterapię, a gdy rak znajduje się w III lub IV stadium to sama operacja nie polega tylko na wycięciu guza, ale usuwa się wtedy całą macicę wraz z przydatkami. Oprócz tego po zabiegu niezbędna jest chemioterapia a niekiedy jeszcze radioterapia. Chronić się przed rakiem jajnika można wykonując regularne badania ginekologiczne przynajmniej raz do roku, a także unikać substancji rakotwórczych takich jak np. palenie papierosów , czy narażanie się na częste promieniowanie rentgenowskie. Zażywanie antykoncepcji hormonalnej która zawiera estrogeny i progestageny jako funkcji profilaktycznej.
